Meditatie, 9 juni

Hou vol!

‘Hou vol en blijf gezond.’ Daarmee spreken we elkaar al maandenlang moed in. We zeiden het niet alleen tegen mensen in vitale beroepen, die onder grote druk hebben moeten werken en daarbij meer risico’s namen dan mensen die thuis bleven. We zeiden en zeggen het ook tegen elkaar, omdat de coronamaatregelen heel ingrijpend, en zeker op de lange duur moeilijk vol te houden zijn. Het verlangen om meer contact met elkaar te zoeken is groot. In de praktijk lukt het niet om daarbij steeds die anderhalve meter in de gaten te houden.

‘De anderhalve meter is niet meer heilig’, kopte Trouw vanmorgen. Dat idee had ik al langer. Mensen die in supermarkten werken klagen over klanten die zo vlakbij komen, maar ook het winkelpersoneel zelf heeft duidelijk moeite om hun werk te doen en toch anderhalve meter bij anderen vandaan te blijven, zeker als je een beetje door wilt werken. Anderhalve meter is bijna niet te doen, daarvoor wonen we te dicht op elkaar, zijn we te gehaast, en willen we te graag elkaar ontmoeten en aanraken.

Nu.nl berichtte gisteren dat de drukte tijdens hemelvaart geen effect heeft gehad op de verspreiding van het coronavirus. Dat geldt ook voor het heropenen van de basisscholen. De goede hygiëne van de laatste maanden heeft daar ook aan bijgedragen. Daardoor zijn er ook minder andere infectueuze en overdraagbare aandoeningen, zoals griep, geconstateerd. Kunnen we de maatregelen wat minder serieus nemen?

‘Als je zelf niet bang bent om besmet te raken, moet de loyaliteit naar de samenleving groot genoeg zijn’, zegt een hoogleraar gedragsverandering- en beïnvloeding. Maar het belang van de ander staat verder van ons af. Het thuiszitten valt zwaar, en we willen ook graag weer aan het werk.

Het belang van de ander. Voor een christen moet dat voorop staan: ‘Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander’ (Filippenzen 2:3-4). Maar wat is het belang van de ander? Is dat altijd de kans op besmetting zo klein mogelijk houden?

In Trouw stond vandaag het verhaal van een vrouw die haar vader al drie maanden niet gezien heeft. Ze snakt niet alleen naar nabijheid, maar ook naar het verzorgen van haar vader. Nu komt hij veel aandacht en zorg tekort. Is dat het allemaal waard? Voor de een zijn de gevolgen van de maatregelen veel zwaarder dan voor de ander. En dat kan het zo moeilijk maken om het vol te houden.

Het is nog niet zo eenvoudig om Paulus’ aansporing om ook de belangen van de ander voor ogen te houden concreet te vertalen in actie. Is het in iemands belang dat het risico op besmetting zo klein mogelijk is, of dat hij of zij liefde en aandacht krijgt. Het blijft lastig. Toch maar proberen vol te houden? Misschien helpt het om dan niet te denken: ik moet me aan de coronamaatregelen houden, maar: ik wil het belang van de ander voor ogen houden. De sabbat is er tenslotte voor de mens, en niet de mens voor de sabbat.

Dick Mak