Column Missie Gura

COLUMN  |  Missie Gura Roemenië   |  Paul & Daphne

Gheorghe

Na een verlof in Nederland kwamen we weer aan in ons Roemenië; we reden echter vrijwel direct door naar onze vriend Gheorghe (‘Kjorkje’), het ging heel slecht met zijn gezondheid.

Vrijwel iedere zaterdagmiddag gingen we bij hem en zijn vrouw Coca op bezoek, in hun piepkleine huisje. Dit tweetal was al 55 jaar getrouwd en nog gek op elkaar. ‘Verliefde tieners’ noemden we ze, een feestje die twee. Tijdens zo’n bezoek werd er gepraat, gegeten, gehuild, gelachen en gezongen – altijd bijzonder om bij hen zijn. Maar Gheorghe bleek ernstig ziek te zijn geworden. Coca werd soms radeloos van verdriet; hij troostte haar dan met het zingen van een liedje, met een zakdoek, en dan was het ook zo maar weer goed. Door onze vriendschap voelden we ons vrij om te praten over zijn toekomst, na de dood. We deelden vervolgens iedere zaterdag iets over de Here Jezus. We gaven hem een Bijbel en hij las 4 uur per dag. Toen hij dat niet meer kon luisterden we samen via You Version naar Romeinen 8, in het Roemeens. Ook wilde hij dat ik het Onze Vader bad, in het Nederlands. Na 88 jaar Orthordoxe kerk vol religieusiteit, stond hij nu open om zich over te geven aan de Here Jezus.

Het was al donker toen we aankwamen bij Gheorghe & Coca. De hele dag was er bezoek geweest om afscheid te nemen. Ook de priester kwam om met hem zijn zonden bij langs te lopen. Maar Gheirghe reageerde niet meer. Toen we binnenkwamen was alle bezoek weg en we fluisterden in zijn ooor dat wij het waren. Zijn ogen gingen open en hij noemde onze namen.We baden samen weer het Onze Vader. Daphne vroeg of de Vrede van Christus over hem was. Hij knikte en zei zachtjes: ‘Ja! en ik zie een open deur!” Zondagmorgen-vroeg vertrok hij, door die open deur.

Missiegura is het Diaconaal Project 2023-2026 van de Tehuisgemeente.

Giften kunnen overgemaakt worden op rekening NL08 ABNA 0521 6183 04 t.n.v. Diaconaal project NGK Tehuisgemeente.